Ostatnia prosta

Podczas gdy jeszcze nie do końca udało nam się otrząsnąć z emocji towarzyszących poprzedniej turze rozgrywek Ekstraklasy, gdy kibice Cracovii jeszcze nie doszli do siebie po druzgocącym dla nich meczu na Reymonta (nie dość, że przegrali z lokalnym rywalem, to jeszcze oznacza to spadek z ligi), a kibice stołecznej Legii nie skończyli rozpamiętywać wszystkich zmarnowanych szans na pokonanie Grzegorza Sandomierskiego (których wykorzystanie wydatnie by przybliżyło ich zespół do upragnionego tytułu), trzeba szykować się na decydujące starcia jakie „chcąc nie chcąc” muszą być udziałem 29. kolejki rozgrywek. Uff jak gorąco, puff jak gorąco... najpierw powoli, jak żółw ociężale, ruszyła Ekstraklasa do mety ospale - Tak można by scharakteryzować ostatnie wydarzenia w naszej lidze, jednak teraz wyjścia już nie ma, albo „rybka”, albo... Ot, taka to już właściwość ostatnich kolejek Ekstraklasy.

Nie ważne jak było wcześniej, nie ważne są triumfy czy porażki w ostatnich spotkaniach, tu i teraz zaczynamy szaloną jazdę bez trzymanki. Z wyjątkiem kilku ekip w środku pola (i jednej na końcu) dla całej reszty drużyn rozpoczyna się Ligowy Rollercoaster. Kto dołączy do Cracovii? ŁKS, GKS, czy Lechia? Obudzi się Legia? Otrząśnie Ruch? Czy jednak na metę wjedzie rozpędzony „Kolejorz”, a może człapanie Śląska w zupełności wystarczy? W tych ostatnich dwóch kolejkach równie dobrze można spaść z ligowego nieba do sportowego piekła, jak i z niedawnego przegranego zostać... zwycięzcą końcowej rywalizacji. Z kandydata do tytułu można stać się ligowym średniakiem. Drużyna dotychczas przez wszystkich chwalona, może zostać wyśmiana, a wyśmiewana równie dobrze może zostać wyniesiona na piedestał. Na niektóre z tych wątpliwości uzyskamy odpowiedzi już w najbliższej 29. rundzie ligowych zmagań.

Zaskakujące rozstrzygnięcia dotychczasowych kolejek nie tylko spowodowały niesamowity ścisk w górze tabeli, ale też doprowadziły do niecodziennych sytuacji. Tak oto zespół trenera Waldemara Fornalika, niedawny kandydat do zgarnięcia wszystkiego, co cenne w naszej lidze musi dać z siebie wszystko by nie na koniec nie zostać z niczym i... zdobyć miano największego przegranego obecnego sezonu (no może poza spadkowiczami). Tak więc może być i tak, że największy do niedawna rywal „wojskowych” będzie zawzięcie trzymał kciuki za swoich byłych przeciwników, gdyż jeśli „Niebieskim” się nie uda się skończyć na podium to tylko „dobra pozycja Legii” może pozwolić im zagrać w upragnionych pucharach. Takiego ściskania kciuków za niedawnych rywali będzie w najbliższych dniach mnóstwo. Pewne jest jednak tylko jedno, jeśli ktokolwiek chce być pewnym swego to musi przede wszystkim liczyć na siebie. Jak pokazują ostatnie rozstrzygnięcia, wyniki jakie padną na „ostatnich” metrach ligowego finiszu mogą być kompletnie nieprzewidywalne, dlatego tylko własna dobra gra może zapewnić oczekiwane rezultaty. Liczenie na innych się nie sprawdzi.

W przeciwieństwie do dotychczasowych kolejek ta zostanie rozegrana jednego dnia, o jednej porze. Taka formuła ma nie tylko uatrakcyjnić ligową końcówkę, ale też utrudnić „kunktatorstwo”. Koniec liczenia punkcików i patrzenia na rywali, czas dać z siebie wszystko co ma się do zaoferowania. Taki sposób rozgrywania meczów może i jest atrakcyjny, ale nie pozwala mi na trzymanie się standardowego sposobu opisywania poszczególnych spotkań. O wszystkich na raz nie napiszę, sensownej kolejności też nie wykombinuję. Pozwólcie, więc iż przyjmę metodę na „chybił - trafił”.

Na „pierwszy ogień” pojedynek jedynego (jak dotychczas) spadkowicza. Cracovia Kraków u siebie przy Kałuży podejmować będzie Ruch Chorzów. Spadkowicz kontra kandydat na mistrza, wynik w takim razie powinien być jasny. Z tym, że... kto wie, w jakim nastroju są piłkarze Kafarskiego? Załamani? czy może raczej wściekli? mają już wszystko gdzieś? czy chcą udowodnić, że ten sezon to jedno wielkie nieporozumienie? Na pewno wszystko z siebie dadzą zawodnicy „Waldek Kinga”, z tym, że... tak naprawdę to nie wiemy ile jeszcze mają do zaoferowania. Nie wiemy jak poradzą sobie z presją, wszak ciężar gatunkowy tego meczu jest dla nich olbrzymi. Czy wyciągną nauczkę z finału w Kielcach? Tym razem pokażą na co naprawdę ich stać? Moim zdaniem tak, tyle tylko, że będąc na miejscu zawodników Cracovii wyplułbym płuca w tym ostatnim pojedynku w Ekstraklasie na własnym obiekcie. Coś mi mówi, że remis to najlepszy wynik, jaki uda się wywieźć gościom z i tak smutnego Krakowa.

Na kieleckiej arenie miejscowa Korona podejmie słabnący z meczu na mecz Widzew Łódź. Gospodarze marzą oczywiście o komplecie punktów, tak bardzo potrzebnym im by utrzymać nadzieje na podium. Niestety sama dobra gra podopiecznych trenera Ojrzyńskiego już nie wystarczy, muszą liczyć na potknięcia innych. Z tym, że aby móc na kogokolwiek liczyć, sami nie mogą popełnić błędu. Z łodzianami trzeba zagrać spokojnie, w taki sposób by trzy punkty zostały w Kielcach. Chciałbym napisać coś, co wprowadziłoby nieco niepewności przed tym pojedynkiem, ale.... Nie dam rady. Zespół trenera Mroczkowskiego zrobił, co miał zrobić (utzrymał się) i odnoszę wrażenie, że najchętniej to już by pojechał na wakacje. Będę bardzo zdziwiony gdyby „widzewiacy” pokazali charakter z którego kiedyś słynęli i do końca rozgrywek zdobyli choć punkt. Tym bardziej nie dokonają tego na stadionie Korony, ta wygra bez większego problemu. Starając się zachować jak najwięcej sił na niedzielny mecz w Warszawie i... to jest jedyna nadzieja przyjezdnych (oraz wszystkich, którzy będą im w tym meczu kibicowali)

W Poznaniu na stadionie miejskim drużyna Lecha Poznań, medialny kandydat na mistrza podejmie kompletnie rozbite Podbeskidzie Bielsko-Biała. Nie ma co się oszukiwać, „Górale” w Zabrzu pokazali, że mają już dość. Do straty pierwszej bramki jeszcze jakoś się prezentowali, podczas gdy po, było już „pozamiatane” - Podbeskidzie przestało istnieć. Czy w Poznaniu będzie podobnie? Czy będą w stanie przeciwstawić się rozochoconej „lokomotywie”, w dodatku na stadionie przy Bułgarskiej? W formie z piątku na pewno nie. Jednak nasza rodzima liga nauczyła nas, że każde spotkanie to zupełnie inny mecz, a wynik poprzedniego nie ma większego znaczenia. A ważną kwestią jest fakt, iż piłkarzom trenera Kasperczyka kończą się kontrakty, zaś przegrana w ostatnich kolejkach nie pomoże im w negocjacjach z przyszłymi kontrahentami. Dobry występ w Poznaniu jak najbardziej. Odnoszę wrażenie, że szkoleni przez trenera Rumaka zawodnicy będą musieli się natrudzić by zdobyć upragnione trzy punkty, podczas gdy każdy kolejny mecz to coraz większa presia wyniku końcowego. Zdobędą je jednak, choć nie przyjdzie im to łatwo, a wynik niebezpiecznie będzie oscylował wokół remisu.

W Zabrzu, na ulicy Roosvelta miejscowy Górnik w meczu o nic podejmie Wisłę Kraków. Ani gospodarze, ani tym bardziej goście nie mają już w tym sezonie nic do zdobycia, ani też nic do stracenia. Ot, wiślacy zagrają dla siebie, a zabrzanie o to by utrzymać obecną pozycję w tabeli. Mecz w Zabrzu to jeden z niewielu pojedynków w tej kolejce rozgrywany bez „skazy” presji, bez ciężaru wyniku, który tak niekorzystnie wpływa na naszych ligowców. Dlatego myślę, że będzie to jedno z lepszych spotkań w tej turze rozgrywek. A czy wygra zespół trenera Nawałki, czy jednak podopieczni Probierza to (przynajmniej dla ligi) nie ma większego znaczenia. Muszę przyznać, że z przyjemnością obejrzałbym to spotkanie, najlepiej na żywo. Jeśli zaś chodzi o wynik, to zaryzykowałbym zwycięstwo gospodarzy, mimo wszystko nieco więcej determinacji będzie po ich stronie, nie zdziwię się jednak jak padnie remis.

W tej 29. kolejce meczem o największej dawce emocji będzie spotkanie ŁKS-u Łódź z bezpośrednim rywalem do spadku GKS-em Bełchatów. Tak, tak, pomimo moich pochwał, jakie wygłaszałem na temat gry podopiecznych Kamila Kieresia, pomimo mojej głębokiej wiary w bezproblemowe utrzymanie się „Brunatnych” ostatnie mecze (a raczej ich wyniki) ułożyły się w taki sposób, iż czwartkowi gospodarze mogą jeszcze opuścić Ekstraklasę. O wszystkim może zadecydować to właśnie spotkanie. Mecz na stadionie zagrażającego utrzymaniu rywala. Czy „Gang Świra” zaatakuje raz jeszcze? Czy sklecona na kolanie ekipa jest w stanie dać swoim kibicom kolejną dawkę nadziei? Przyznam, że ciężko wytypować zwycięzcę tego pojedynku. Ja jednak stawiam na remis, gościom dający upragnione utrzymanie, gospodarzy wpychający do ligowego grobu. Jeśli miałbym obstawić zwycięzcę to wybrałbym jednak chłopaków z Bełchtowa.

W tym samym czasie na najpiękniejszym stadionie w Polsce, Baltic Arenie rozpaczliwie broniący się przed gospodarze postarają sie pozbawić mistrzowskich nadziei gości z dalekiej Warszawy. Trenowana przez Pawła Janasa gdańska Lechia Gdańsk zmierzy się w boju z aspirującą do najwyższych laurów Legią Warszawa. Trener gości Maciej Skorża ma zapewne nadzieję, dzięki doskonałemu rozpoznaniu przez jednego ze swoich asystentów w osobie... Rafała Janasa (zbieżność nazwisk nieprzypadkowa) rywal nie będzie miał większych tajemnic i dość łatwo ulegnie pod naporem „wojskowych”. Na pewno jednak nie pójdzie jak z płatka, gospodarzom do utrzymania wystarczy remis i właśnie w tym czwartkowym starciu będą chcieli zdobyć go za wszelką cenę. Czy będzie to tak znienawidzony przez piłkarzy z Warszawy zaparkowany w polu karnym autobus? Zobaczymy. Na pewno piłkarze w koszulkach z czarną eLką na piersi nie oddadzą trzech punktów bez walki. Owszem prawdą jest, iż w ostatnich meczach nie szło im zgodnie z oczekiwaniami, a walka o mistrza przypominała raczej czołganie się do upragnionej mety niż zwycięski wyścig. Trzeba jednak przyznać, że dwie ostatnie ligowe kolejki to czas na finisz godny wspomnianej przez trenera Macieja Skorżę Formuły 1. Co prawda w ostatni wiraż nie weszliśmy najlepiej, niemniej jednak przed ostatnią prostą nadal jesteśmy liderem a tego zawodnicy warszawskiej Legii tak łatwo nie odpuszczą. Dlatego z Gdańska wyjadą do domów z kompletem punktów na koncie, dając swoim kibicom powód do zapełnienia stadionu przy Łazienkowskiej 3 w ostatniej 30. Kolejce spotkań.

Ostatnim kandydatem do mistrzostwa ad. 2012 jest Śląsk Wrocław i to właśnie ekipa trenera Lenczyka na swoim stadionie podejmie opromienioną warszawskim sukcesem Jagiellonią Białystok. Co prawda remis na Ł3 dla podopiecznych Tomasza Hajto to wynik bardzo zadowalający, ale nie oznacza to, że przeszedł Im apetyt na kolejny. Po niedawnych niepowodzeniach w meczach wyjazdowych wydaje się, że „czerwono-żółci” znaleźli odpowiedni rytm. Trzeba przyznać, że w mecz z liderem białostockie „pszczółki” zaprezentowały bardzo dobrą i co najważniejsze konsekwentną organizację gry w obronie, co pozwoliło im na wywiezienie upragnionego przez kibiców punktu. Czy uda im się powtórzyć sukces na stadionie we Wrocławiu? Jeśli miałbym porównać styl gry to bez wahania powiedziałbym, że goście nie wywiozą remisu z ciężkiego terenu na ul. Sportowej, zdecydowanie powinni wywieźć trzy. Tyle, że Śląski na wiosnę nie wygrywa dzięki ładnej i składnej grze, wygrywa i już. Tym razem też wygrają, dlaczego? Bo tak (to chyba najlepsze wytłumaczenie zwycięstw wrocławian).

Ostatnim meczem, jaki zostało mi opisać jest pojedynek największych przegranych tego sezonu warszawskiej Polonii z byłymi rycerzami wiosny, czyli Zagłębie Lubin. Podopieczni trenera Michniewicza przegrali w tym sezonie wszytko, szansę na mistrzostwo, szansę na puchary (podium), oraz własny klub. Ich ekscentryczny właściciel Józef Wojciechowski ma dość piłki nożnej, a swój klub gotów (jak sam powiedział) zlikwidować. W tej sytuacji powiedziałbym, że zdecydowanym faworytem będą goście, gdyby nie pewien fakt. Daleki jestem od teorii spiskowych, ale niesamowite jest to, że piłkarze trenera Hapala wygrywali (prawie) wszystko do momentu... gdy musieli. Jednak od chwili, gdy się utrzymali nagle... przestali zdobywać punkty, jak nożem uciął. Dziwna ta nasza liga. Wygląda na to, że będzie to pojedynek ślepego z kulawym. Kto więc wygra w tym pojedynku zespołów po przejściach? Moim zdaniem Polonia, ale czy będzie to ostatnie zwycięstwo tego zespołu? Tego już nie jestem w stanie przewidzieć.