Rumunia - Polska 0-3: Polskie święto

Muszę przyznać że jestem w lekkim "szoku "
O ile liczyłem po cichu na trzy punkty to jednak nie w takim stylu i rozmiarach. Brawo drużyna, a Lewego chyba już dziś można okrzyknąć najlepszym piłkarzem w historii piłki nożnej. Ciężko mi to przychodzi wszak Deyna Kazimierz. ..

Bardzo dobry mecz kadry jako całości, ale nie można przejść obojętnie nad grą Krychowiaka, który zagrał wczoraj masakrę. Wolny,nieporadny duża ilość strat i zero pozytywów występ na mocne 1. Nie wiele lepiej Linetty, który też zaliczył kilka bezsensownych strat i to jest problem bo kadra nie ma na dziś środka pola. W marcu gramy w dzikolandii zwanej Czarnogórą i miejmy nadzieję, że do tego czasu będzie lepiej.
Szacunek dla Nawałki z wpuszczeniem Teo (Magiera ucz się jak należy postępować z graczami o trudnym charakterze) dał mu szansę a ten zaliczył praktycznie 2 asysty.

ps. Jak już wspomniałem w marcu gramy znów na "gorącym terenie", gdzie mieliśmy już nie miłe wspomnienia i niech Boniek działa, ze ze względów bezpieczeństwa Polska domaga się stadionu bez kibiców za bramkami lub na neutralny zanim komuś naprawdę stanie się krzywda nieodwracalna fizycznie. Bo trochę mniej szczęścia i wczoraj Lewy mógł ogłuchnąć nawet i na stałe bo ludzkie bębenki są bardzo czułe.

Po ludzku życzę Milikowi wyzdrowienia. Niech też wraca nie tylko do zdrowia,ale i do piłki. Lecz do reprezentacji jak najpóźniej. Aż będzie całkowicie gotowy do gry i naszą drużynę będzie wzmacniał, a nie osłabiał. Tak to Nawałce wydaje się , ze to on strzela, lecz to kto inny kule nosi. Mówi się,że dobremu szczęście sprzyja. Ale taki zbieg okoliczności to rzadkość. .
Gdyż trener Nawałka stawia na swoich, nie będąc samotnym w tym grajdole i nazbyt często wydaje mu się,że to on kreuje wydarzenia a nie ci, którzy grają.
Typowy pozorant. Choćby się chciało jak najbardziej to z muła nie zrobi się byka. W piłce niektórym wydaje się to możliwe. i czasami zapominają,że natura upomina się o swoje.

Tak jak w MŚ w 1982 roku kontuzje dwóch zawodników zmusiły Piechniczka do zmian , dzięki którym zdobyliśmy 3 miejsce, tak teraz trener musi dokonywać wyboru koncepcji . Albo gramy nowocześnie wykorzystując ten materiał ludzki jaki to tego się nadaje, albo tkwimy w schematach sprzed ponad 20 lat.

Czyli mówiąc po ludzku, albo trener Nawałka zaufa wielu zawodnikom klasy światowej jacy są w reprezentacji, albo uzna,że on wie jak grać lepiej.Ci najlepsi są w stanie naprowadzić naszą drużynę na drogę sukcesów i ja bym im bardziej ufał niż koteriom. Tym bardziej, że wielu dzięki reprezentacji już się wylansowało. I starczy. Teraz rolą trenera jest analizować grę rywali i podpowiadać , a nie kierować. Dlaczego?. To proste. Zawodnicy klasy światowej wiedzą lepiej. Po prostu.

Zbyszku – „wszyscy” (słowo klucz gdy chce się podnieść wartość indywidualnej opinii jako powszechnie utrwalonej) chwalą Nawałkę, a Ty coś smęcisz, marudzisz, gdybym ja to napisał to Zgred by odpisał „nie wstyd ci”! Tylko że mnie się to szukanie dziury w całym podoba, można podyskutować, z czymś się zgodzić z innym popolemizować, zatem może nie opłotkami, a frontalnie, na oścież wyłóż w czym rzecz, czemu to z Nawałki według ciebie ‘typowy pozorant’?

Dla mnie kurtyna pozorów jak to na kadrze wszystko jest profesjonalnie i zawsze dopięte na ostatni guzik opadła gdy przed miesiącem Przegląd opisał karciano-alkoholową pomeczową ‘regenerację’, wszczynając równocześnie dochodzenie kto pobrudził hotelową wykładzinę. Jeżeli w tamtym momencie w pana Adama piorun nie strzelił to cud, jego roztaczającego mit ‘perfekcjonisty’ szczególnie czułego na wymaganiu dyscypliny, odpowiedzialności, u którego w klubie piłkarze sprintem zbiegali na przerwę do szatni, żeby nie podpaść trenerowi i dowieść poważnego traktowania swoich obowiązków. W kadrze to by już nie przeszło, rygory zostały poluzowane, ale że podopieczni pod nosem Nawałki wywiną mu taki bankietowy numer musiało go mocno zaboleć. Pozory jak to na kadrze jest „wszystko” optymalne że mucha nie siada uleciały … ale też z całej tej sytuacji wyszło najlepsze co tylko było możliwe. Negatyw przekuto na pozytyw, kadra się po pierwsze scementowała, a po drugie dodatkowo zmobilizowała, otrzymała wewnętrzny bodziec i Grosik w Bukareszcie wpierw popełnił rajd na bramkę Rumunów, a następnie uczynił tenże rajd w kierunku trenera zapewne w intencji podziękowania „przekucia żelaza” w taki a nie w inny sposób.

I taki z Nawałki ‘farciarz’ bo gdybyśmy z Armenią na Narodowym nie wygrali, a wspomnijmy, okoliczności ostatnich minut tego meczu to była winda z piekła do nieba, to zakładam, że po rewelacjach „Przeglądu” głowy by już poleciały, kozły ofiarne musiałyby zostać złożone, a tym samym rozpoczęłyby się w zespole kwasy, dlaczego akurat tych a nie innych zdekapitowano, zespołowa motywacja i mobilizacja mogłyby wówczas zostać bezpowrotnie utracone. A tak Nawałka mógł podjąć najlepszą z możliwych decyzji, pogroził paluszkiem i wygrał na tym, miał farta, ale wielu go ma i nawet tego nie dostrzega, zaprzepaszcza, sztuką jest moment szczęścia wykorzystać. To trzeba oddać panu Adamowi że się mu udało, nie pierwszy raz przecież. Dla tej repry kluczowym było uczynienie z Lewego kapitana, a to by przecież się nie dokonało bez przewlekłej kontuzji Błaszczykowskiego. Pierwotnie w tej materii Nawałka postępował zgodnie z poprzednikami, dopiero los sprawił zmianę układu ‘trzymających władzę’ na kadrze, ale też że selekcjoner po tym wszystkim zdołał się jednak porozumieć z wewnętrznie ambicjonalnie urażonym Błaszczykowskim to już jego niezaprzeczalna i niepodważalna zasługa.

Taki jest ten Nawałka, nie taki doskonały jakby sam siebie chciał namalować, ale też jednak odróżniający się pozytywnie od poprzedników. Nie mogę pojąć czemu Mączyńskiego próbuje jako ofensywnego pomocnika, a równocześnie nie mogę też zaprzeczyć że w tym pierwszym najważniejszym z ostatnich meczów taktykę i wykonawców do niej dobrał idealnie. W końcu też ze zmianami trafił w dziesiątkę.

***
Zbyszku skąd takie twoje wnioski o Kapustce. Ten fragment z Onetu raczej im przeczy: „Wobec braku możliwości gry w pierwszej drużynie Leicester City coraz częściej pojawiają się głosy o zasadności transferu do mistrza Anglii. Mówi się także o możliwości wypożyczenia 19-latka, np. do tureckiego Trabzonsporu. - Teraz skupiam się przede wszystkim na tym, żeby jak najlepiej wyglądać w klubie. Nie ma mowy o jakichś kalkulacjach i dywagacjach o przenosinach, bo to tylko zaburzyłoby moje przygotowania do każdego treningu i meczu. Staram się koncentrować na tym, co mam do wykonania, i staram się robić to jak najlepiej - zaznaczył "Kapi". - Absolutnie na nic się nie obrażam ani się nie dąsam. Dla mnie to niesamowita przygoda i wierzę, że to wszystko jeszcze zaprocentuje - dodał. - Wypożyczenie? Na razie nie ma takiego tematu - uciął spekulacje Kapustka.” (Onet.pl)
Dla mnie natomiast wypożyczenie i to na zasadzie im szybciej tym lepiej to w tej chwili adekwatne lekarstwo, tyle tylko oby nie do Championship, kierunek holenderski uznałbym za zbawienny dla Bartosza, w tym Trabzonie też nie wiem czy by sobie poradził, raczej szukałbym klubu bez zbyt dużej presji wynikowej, coś analogicznego czym było Empoli dla Zielińskiego.

Zbyszek -> przede wszystkim potraktuj moja wstawkę o „marudzeniu” z przymrużeniem oka, żartobliwie, przecież samemu się do takiego rodzaju „smęcenia” ochoczo zaangażowałem.

„mamy w tej chwili jedną z najmocniejszych drużyn w Europie. Silną zawodnikami grającymi w bardzo dobrych klubach oraz zgraną, (…) i to jest ten fart Nawałki, że on to ma. Nie musi jak np. Górski tworzyć mozolnie, dobierać, selekcjonować,szkolić, trenować, ćwiczyć.” – śmiała teza, kontrowersyjna, doskonała do dyskusji. Zbyszku uważasz że obecnie mamy bardziej utalentowane pokolenie piłkarskie niż w latach 70’? Górski uparł się na Tomaszewskiego, który po meczu z Niemcami był ponoć skreślony przez dziennikarzy, przeodważnie jako trener postawił na środku defensywy na nastolatka Żmudę kosztem bohatera z Wembley Bulzackiego. W selekcji odstawił legendarnego strzelca najważniejszego gola w historii polskiej piłki czyli Domarskiego. Z strusia pędziwiatra z chaotycznego szybkobiegacza Laty uczynił króla strzelców WM’74, to są niepodważalne ‘selekcyjne’ sukcesy Górskiego, ale tak zestawiając jedenastki z 1974 i z 2016 pod względem talentu futbolowego to w zasadzie chyba tylko Lewy wygryzłby Szarmacha z jedenastki (‘Diabła’ - po trzydziestce najlepszego obcokrajowca ówczesnej ligi francuskiej). Nawet Piszczek miałby ogromne problemy z detronizacją Szymanowskiego, inni u Górskiego siedzieliby na ławce lub w ogóle o kadrze z lat 70’ mogliby tylko marzyć.

Aczkolwiek oczywiście zgoda że w XXI wieku w zestawieniu z poprzednimi latami mamy obecnie najbardziej uznanych i docenianych w Europie piłkarzy, ale też Krycha ma swoje problemy w PSG, Grosik nie wywalczył sobie stałego miejsca w wyjściowym składzie Rennais, Błaszczykowski nie podbił Florencji, Tuchel z niego zrezygnował, Glik uznany za najlepszego zawodnika Monaco, ale cały czas grający z kontuzją kolana, Fabiański przez dziurawą obronę puszcza gole w Swansea zmierzającej do spadku, utalentowanego Zielińskiego Sarri niedawno bezceremonialnie w Napoli zbeształ, Zielu o pierwszy skład musi walczyć nie ma w nim etatu. Część piłkarzy z obecnej kadry sama oceniła się żartobliwie ‘fusami’ co znaczy że o europejskie docenienie musi jeszcze zabiegać. Nawałka ma ‘farta’ ale też nie jest mu podane wszystko na tacy, musi się zmagać z problemami i na jego korzyść trenerską świadczy to że kilku piłkarzy dla kadry stworzył a inni właśnie w reprezentacji wydaje się ze grają lepiej niż w klubie. Nie padam na kolana przed Nawałką, ale czuję się zobowiązany żeby go też docenić.

***
„Karać nie mógł wybiórczo,bo byłoby to nieuczciwe i tu go muszę pochwalić,że nie poszedł fałszywą drogą Smudy ,który pijaństwo w kadrze wykorzystywał do pozbycia się graczy mających autorytet (…) Nawałkę (chwalić) za to,że przynajmniej jak Smuda czy Fornalik nie przeszkadza.” – nie wiem czy Fornalik aż tak bardzo przeszkadzał, w każdym razie klocków poukładać nie umiał a miał podobne, natomiast pełna zgoda że różnica miedzy Smudą a Nawałką jest ewidentna. W tej całej „aferalnej” sytuacji Nawałka mógł nie wytrzymać ciśnienia, jestem pewien że korciło go by grzmotnąć pięścią w stół ‘dla przykładu’, przecież dwa kozły już przez media zostały podprowadzone pod ołtarz ofiarny. Mhm, po prawdzie to się przyznam samemu że takiego Tomasza Iwana to z kadry bym pogonił za wypowiedzi medialne po tym wszystkim, tu była wyraźna sprzeczność w postawie kierownika repry i selekcjonera, ale mimo to ten ostatni za tym pierwszym stanął murem, okazał mu jako zwierzchnik absolutne poparcie, zaufanie.

Co by nie powiedzieć w kontekście meczu z Rumunią decyzje Nawałki odnośnie ‘afery’ należy uznać za optymalne. Jest pytanie jak dalej to będzie przebiegało, bo z jednej strony z grupy młodych facetów ganiających za piłką zakonników się nie zrobi, a z drugiej pewne sytuacje powtórzyć się nie mogą. Zbyszku pewnie że problemy z procentami były od zawsze, kiedyś nawet w dużo większym stopniu, bo i fart Nawałki polega na tym że obecnie świadomość piłkarzy i to tych ze świecznika się zmieniła. Przecież z ‘bankietowców’ można wykluczyć na ‘dzień dobry’ Lewego, Piszczka, Błaszczykowskiego, Fabiańskiego, Krychę. Linetty też deklaruje że procentowej suplementacji nie jest zwolennikiem, Szczęsny udziału w hotelowej bibce się wyparł przed kamerami, nawet fajki ponoć rzucił, no te trzeba przyznać że mu ewidentnie nie służyły. Zatem przykład pozytywny idzie z góry, tylko że coś co funkcjonowało przez dekady nie tak łatwo w pełni zmienić i stąd te pobrudzone hotelowe wykładziny dywanowe. Aha, alkohol to nie był problem samych piłkarzy, przekleństwem i zgubą było to że dotyczył trenerów, to był problem środowiskowy.

***
„aby nie powtórzyła się historia z kadrą Beenhakkera, która stała się agencją menedżerską , gdzie o powołaniach decydowali właśnie menedżerowie” – o tym że o powołaniach do kadry nie decyduje forma i klasa sportowa, to kolejna zmora polskiej piłki, też taka z gatunku tajemnicy poliszynela. Temat jest ciężki bo bez ‘twardych dowodów’ zatem i łatwy do spekulacji, czasem pewnie też i do prób bezpodstawnej dyskredytacji, oczernienia, ale stwierdzić że tematu nie było to już by była ogromna naiwność. Sprowadzenie kwestii do Holendra to zbyt duże uproszczenie, a wręcz zasłona dymna dla polskich trenerów i naszego rodzimego piekiełka. Przecież teraz po latach coraz głośniejsze stają się ‘rewelacje’ kto i ile żądał za powołanie do kadry. Dla "trenerskich guru" naszej piłki nie mają pobłażania już zda się ani Szarmach, ani Janas, plotki, pomówienia krążą, w tym bajorku taplaliśmy się od dziesięcioleci.

Natomiast w przypadku Kapustki i Nawałki to dostrzegam tu ‘lansowanie’ i ‘lobbowanie’ zawodnika podobne jak w przypadku Milika lub Mączyńskiego. ‘Wszyscy’ się dziwią a Nawałka ‘na przekór’ ich powołuje, żeby później mieć satysfakcję gdy mu odpalą, nie zawiodą. Teraz ewidentnie Bartek jest ciągnięty za uszy, rozegrał najgorszy mecz w reprze, ale traktuję to jako inwestycję selekcjonera w przyszłość. Milik też miał początkowo swoje problemy w Ajaksie gdy Nawałka uparcie stawiał na młokosa. Osobiście nie wierzę że Kapustka przebije się w Anglii, ma posturę Sebastiana Coe czyli lekkoatletycznego średniodystansowca a nie futbolisty i z tego względu życzę mu jak najszybszego wypożyczenia, ale gdzieś poza dumny ale i schematyczny Albion.

Zbyszku - kontrowałem „marudzenie” to rekontra w postaci „klakierostwa” się należy. Niech będzie.

Pewnie że inne są realia pracy trenera reprezentacji z lat 70’ i 80’ w zestawieniu z obecnymi. Dziś wpływ na motorykę swoich wybrańców selekcjonera jest prawie żaden, chyba że ich zajeździ dzień lub dwa przed meczem, ale to już tylko raczej teoria, zgrupowania gdzie można próbować jakoś albo podtrzymać formę fizyczną, albo uzyskać jakąś poprawę u tych którzy mają pod tym względem zaległości istnieją tylko przed mistrzowskimi turniejami w cyklu dwuletnim (o ile reprezentacja na taki turniej się zakwalifikuje). Czyli dziś w trybie eliminacyjnym pozostaje ‘narodowym’ w zasadzie „tylko” selekcja, dobór taktyki dla wybrańców na konkretny mecz i zadbanie o ten mityczny team spiryt który ma ich połączyć i zjednoczyć w drodze do celu, czyli zwycięstwa.

Jako „klakier” przyznaję że Nawałce udało się w miarę dobrze przygotować motorycznie zespół do tegorocznego Euro, pod tym względem wypadł zda się dużo lepiej od poprzedników: Engela, Janasa, Beenhakkera, Smudy. Dotychczas pod tym względem z reguły mieliśmy pretensję że obciążenia treningowe przed imprezami były źle dobierane. Tego Nawałka jednak nie spieprzył, a mógł wzorem branżowych kolegów.

Odnośnie selekcji i taktyki to pan Adam ma swoje argumenty. Nie uważam że już obecnie mamy takie pokolenie piłkarskich asów, które nawet przysłowiowa ‘woźna’ potrafiłaby poprowadzić do wygranych. Jeśli Nawałka nie psuje (w czym się zgadzamy) piłkarze w kadrze nie grają gorzej niż w klubach, a nie raz wręcz lepiej, to już sporo, duży plus i jednak zasługa Nawałki.

Tyle odnośnie ‘klakierstwa’, przy tym 'obrazobórczo' równocześnie stwierdzam że „perfekcjonizm” jaki sztab szkoleniowy kadry roztacza podchodzi mi trochę właśnie pod wymienione i zarzucane „pozoranctwo”. Nawałka wywiadów nie udziela, wypowiada się tylko na konferencjach i to takim językiem, takim laniem wody, sloganów, że już tego słuchać nie można. Czyli dla gawiedzi ględzenie i dopiero wśród zawodników pan Adam wykłada kawę na ławę, a oni dzieki temu skrzydeł dostają. No mag prawdziwy, tylko że ja tego „czary mary” nie kupuję, niestety czasem przypominam sobie jak z Górnika Zabrze który w połowie sezonu plasował się „na pudle” odeszło bodajże dwóch piłkarzy a Nawałka ówczesny jego trener stał się kompletnie bezradny, w żaden sposób kryzysowej sytuacji zaradzić nie potrafił.

Przez to wspomnienie to i obecnie wynik towarzyskiego meczu z Słowenią nie miał dla mnie prawie żadnego znaczenia. Ważniejszym dla mnie było poszukiwanie zastępców dla tych „niezastąpionych” z pierwszej biało-czerwonej jedenastki. Weryfikowanie ich na reprezentacyjnym poziomie. Tak żeby w sytuacji wykartkowania lub kontuzji któregoś z „niezastąpionych” Nawałka ponownie nie okazał się bezradnym. Z absencją Milika w repie sobie poradził, więc jest nadzieja że wyciąga wnioski i na kadrze klubowa sytuacja się nie powtórzy.

Odnośnie Kazimierza Górskiego, to dla mnie jest i pozostanie „trenerem tysiąclecia”, szacunek i uznanie absolutne. Irytowało mnie gdy Gmoch próbował ‘podgryzać’ pana Kazimierza wywyższając własne dokonania, a Piechniczek starał się stawiać na równi, bo przecież trzecie miejsce na mistrzostwach świata też zdobył. Sorry, jeden i drugi zawistnicy buty mogli czyścić Górskiemu i do pięt mu nie dorastali. Górski miał wiedzę piłkarską, tego niezbędnego trenerskiego nosa, a przy tym był świetnym ‘psychologiem’ takim bez dyplomu za to z darem obserwacji ludzi i wyciagania z tego odpowiednich wniosków. Można studiować wiele lat, doktoryzować się, teoretyczne ksiażki pisać, a tego nie posiąść. Górski to miał.

To tak żeby nikt nie myślał ze ośmielałbym się zestawiać Górskiego z jakimkolwiek polskim trenerem, ale (bo „ale” w pitoleniu zawsze istnieje) Zbyszku spośród przywołanych przez ciebie nazwisk, to Górski na Kasperczaka z Maszczykiem postawił, umiejętnie zestawił w linii pomocy z Deyną, ale nie on ich piłkarsko ukształtował. Kasperczak przez wiele lat był podawany za przykład że można w wieku 27 lat debiutować w reprezentacji i stać się później jednym z głównych jej ogniw. Natomiast Zyga Maszczyk przecież od Kasperczaka był nawet o rok starszy, w 1974 roku miał 29 lat zatem był już bardzo doświadczonym piłkarskim wyjadaczem. Obaj wymienieni są „piłkarzami Górskiego”, w jego jedenastce byli „nie do zastąpienia”, jemu zawdzięczają reprezentacyjne dokonania, ale ostrogi futbolowe, doświadczenie zdobywali i bez „trenera tysiaclecia” co bynajmniej jego zasługi nie odbiera. Ba, jego sztuką było tak pokierować liderem drugiej linii Stali Mielec i legendą Ruchu Chorzów, żeby obaj podporządkowali się Deynie i Górski tego dokonał stworzył najlepszą polską linię pomocy – ever!