Lokalny Koloryt

Kolejne „eurostarcia” już za nami. Nie minęły jeszcze echa środowo-czwartkowych spotkań, a tu wkracza nasza ukochana (bo nasza) liga. Może nie tak wyniosła jak europejski powiew, ale nie mniej interesująca. Warto się nad nią pochylić, sprawdzić co wykombinują nasze radosne pierdoły nasi doskonale przygotowani, profesjonalni piłkarze. A okazji do tego będą mieli bez liku. No dobra osiem, ale za to jakich!

No właśnie, jakich? Na to pytanie niełatwo będzie odpowiedzieć. Wszak ta trzecia kolejka nie przyniesie ze sobą meczów teoretycznych potentatów, raczej zmierzą się ze sobą w miarę wyrównane ekipy. Fajerwerków taktyczno - technicznych bym się raczej nie spodziewał, ale kibicowskich emocji nie powinno zabraknąć. Może to nie to samo co piłkarska Europa, ale za to ten nasz lokalny koloryt. Będzie na co popatrzeć.

Cracovia Kraków – Ruch Chorzów. Kalendarz dla piłkarzy ze stadionu przy ulicy Kałuży wręcz wymarzony. Żeby jeszcze nie ta wpadka z Piastem byłoby bardzo dobrze, a tak, jak lwy (przecież nie jak lajkoniki) muszą walczyć z „eRkowcami”. A, że rywal zdecydowanie jest w Ich zasięgu, więc…

Zawisza Bydgoszcz – Pogoń Szczecin. Patrząc na ten pojedynek z perspektywy końcówki poprzedniego sezonu, rzekłbym, że faworyt tego meczu może być tylko jeden – gospodarze. Niestety, minęło kawałek, wcale nie duży, czasu i układ zmienił się diametralnie. Rycerz i jego drużyna nie przekonują mnie wcale, „Portowcy” wyglądają groźnie. Pogoń-ili „Miedziowych” narobili stracha Legii, czy stać ich na pokonanie bydgoszczan? Moim zdaniem tak.

Widzew Łódź - Korona Kielce. Łodzianie wyglądają słabo, grają słabo i …. A wcale nie punktują całkiem nieźle. Powalczyli w warszawie, zabili rycerza (Zawiszę) i gotowi są obsobaczyć kolejnych gości. Tyle, że to Korona, tym razem już tak łatwo nie będzie (jakby do tej pory było). „Koroniarze” też nie wyglądają najlepiej, ale ludzi Ojrzyńskiego nie można lekceważyć. Dzieciaki Mroczkowskiego, jeśli chcą się utrzymać, muszą dać radę – dadzą, przynajmniej remis.

Legia Warszawa - Podbeskidzie Bielsko-Biała. Oj nie chciałbym być w skórze piłkarzy Podbeskidzia. Legioniści ponoć nieźle wkurzeni po meczu wśród fiordów. Mogą pałać chęcią rewanżu, a, że padło na nieszczęsnych „Górali”? No cóż, peszek. Szczególnie, że ludzie Michniewicza nie wyglądają zbyt pewnie, lepiej niech zaczną, albo podzielą los Widzewa.

Górnik Zabrze - Piast Gliwice. Zespół Nawałki nie przekonuje mnie wcale, ale w tabeli wcale nie wygląda najgorzej. Wydaje się, że przyszedł czas na test. „Piastunki” nie wybaczają, jeśli „Górnicy” chcą zainkasować trzy punkty, będą musieli zagrać na maksymalnych obrotach. Pokazać najlepsze, co mają do zaprezentowania, ale… to i tak będzie za mało.

Śląsk Wrocław - Wisła Kraków. No i trafiła kosa na kosę ( a może to był kamień na kamień). W każdym razie dwa zespoły grające straszliwie bezbarwnie (przynajmniej w lidze – to oczywiście tyczy się Śląska, bo Wisła może tylko w lidze). Jedni mają Milę, drudzy Gargułę, jak któryś z nich wystrzeli to i punkty wpadną. Jak nie… to po ligowej rąbance odnotujemy kolejny remis.

Zagłębie Lubin - Lech Poznań. Ale nam się trafiło. Był „głupszy z głupszym” jest słaby ze słabszym. Lubin wiadomo, świetne miejsce na kiełbaski, piweczko, ale do gry to ten stadion nie sprzyja. Lechowi w sumie w to „graj” (przepraszam za to nie najlepiej dobrane słowo) i tak im nic nie wychodzi. Przyjadą, wspólnie postoją, kibice pogwiżdżą i do domu. A wynik? Nie wiem czemu, ale remisem pachnie na kilometr.

Lechia Gdańsk - Jagiellonia Białystok. Niedoszłe ofiary Barcelony (gdzieś widziałem ten słodki, iście futbolowy tytuł i bardzo mi się spodobał) zmierzą się z doszłymi ofiarami, trenera, niedoszłych ofiar Barcelony. Innymi słowy, Michał Probierz pokaże swoim byłym podopiecznym gdzie raki zimują. No chyba, że Ci zaleją lechistom sadła za skórę. Chociaż lepiej nie, w przypadku naszych futbolistów kiepsko to się kojarzy. (O tym ostatnim, coś nie coś, wie Michał, nomen, omen Sadlok) Prawdopodobieństwo zajścia obu scenariuszy jest mniej więcej takie, jak to, że jutro też jest dzień. Tak, więc nie narzekać, zasiadać i podziwiać. Obie drużyny mają niewiele wspólnego z defensywą, zaś ofensywa przedstawia na wyraz radosny obrazek, będzie więc, na co popatrzeć. Jak Was zapytają, czy „momenty były” z czystym sumieniem odpowiecie „no masz”.